تحلیل تطبیقی جایگاه حضرت موسی(ع) نزد قرآن و اندیشمندان غربی

حضرت موسى علیه السلام یکی از پیامبران قوم بنی اسرائیل است که چند نسل پس از حضرت یعقوب علیه السلام برای هدایت و رهبری آنها مبعوث شد. او صاحب شریعت بود و کتاب آسمانی او که «تورات» نام دارد  مبنای شریعت یهود است. موسی قوم بنی‌اسرائیل را که پیش از این در زمان حضرت یوسف علیه السلام در مصر ساکن شده و بعدها توسط پادشاهان مصر به خدمت گرفته شده بودند، از دست فرعون نجات داده و از مصر خارج نمود. قرآن کریم حضرت موسى را یکی از پیامبران اولوالعزم معرفی نموده و نام او و داستانهایش را بارها ذکر کرده است. این پژوهش در تلاش است تا جایگاه حضرت موسی(ع)  را از دیدگاه قرآن و اندیشمندان غرب به صورت تطبیقی مورد بررسی قرار دهد و به این پرسش پاسخ دهد  که قرآن و اندیشمندان غربی چه تصویری از حضرت موسی(ع)  ارایه‌ کرده‌اند؟ و آیا این تصویرها باهم قابل مقایسه هستند؟ یافته های تحقیق حاضر که به شیوه توصیفی تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است.  حاکی از آن است که از منظر قرآن حضرت موسی(ع) دارای جایگاه معنوی ولایی به عنوان پیامبر الهی و هدایت گر انسان در زمان خود برخوردار است در حالیکه در نظر اندیشمندان غربی ،‌ موسی رهبری است که  تنها هدف او نجات قوم خودش است نه هدایت ستمگران و هدایت دیگر انسان ها،  از سویی از دیدگاه  قرآن کریم حضرت موسی(ع)در تمام دوران زندگی اش (چه قبل از نبوت و چه بعد از آن)  یک رابطه ی روحانی با پروردگار خویش داشته است. اما تصویری که اندیشمندان غربی از حضرت موسی(ع) ارائه می دهند برخلاف قرآن است و آنها تولد موسی، رشد یافتن و نجات یافتن وی  از چنگال دشمنان و مراحل مختلف زندگی وی را کاملاً تصادفی قلمداد می کنند.